اشبه الناس (هیئت علی اکبر(ع) بهبهان)
وبلاگ هیئت محبین حضرت علی اکبر(ع) شهرستان بهبهان با همکاری اداره تبلیغات اسلامی بهبهان
 |
 |
 |
|
 |
|
 |
|
 |
 |
 |
ورود
اعضا:
|
|
|
||
|
|
|
||
|
|
|
خبرنامه وب سایت: |
|
|
|
|
|
|
|
||
|
|
|
آمار
وب سایت:*نِگرش غَلط، و غَلط های مَعروف سَر راه ظهور...
با سلام! بحثی رو که به عنوان ضمیمه این جزوه ی شریف، لازم می دانم متذکر شوم، پیرامون آسیب شناسی و همچنین تبیین یکی از وظایف منتظران امام عصر(ارواحنا له الفدا) است، که متاسفانه کمتر به آن پرداخته می شود؛ و آن هم مساله ای است به اسم جهانی اندیشی و دغدغه جهانی داشتن...
چیزی که برای رسیدن به مرتبه نهایی ظهور الا و لابد، باید نگرشمان را درباره آن عوض و یا تا حدی اصلاح کنیم...ببینید دوستان، اگر بپذیریم که طبق روایات ما، سرزمین و مردمان ایران زمین یک ماموریت جهانی برای زمینه سازی ظهور بر عهده دارند،{که در همین جزوه، به اثبات آن پرداختیم!}
پس در ابتدا باید جهانی بیندیشیم، تا بتوانیم آن ماموریت را بخوبی انجام بدهیم... یک چیزی که حداقل خود بنده در مراوداتم زیاد شاهد آن بودم و هستم، حساسیت بعضی از دوستان سر مسائل خارجی(جهانی) است؛ انسان تا سر صحبت را باز می کند،یه حسّ ناسیونالیستی بهشون دست می دهد و دوست دارند که حتی المقدور از شهر یا کشورشان صحبت کنیم تا مسائل دیگر عالم؛ که این یکی ازآن آسیب هایی است که متاسفانه دامنگیر ما محبّین و منتظران امام عصر (ارواحناله الفدا)است...
بله، باید دغدغه کشور و وطن مان را داشته باشیم، ولی این به آن معنا نیست که از حوادث عالم که تاثیرات مستقیم و غیر مستقیم بر دین و دنیای ما دارد غافل بمانیم، ما باید بپذیریم که نقشه های کنونی میان کشورها یه نقشه قراردادی است نه حقیقی؛ یعنی چه؟! یعنی آن معیار و چیزی که ما (ملّت ها) را از هم جدا می کند؛ تنها چند سیم خاردار یا دیوار بِتُنی نیست؛ بلکه در اندیشه الهی و مهدوی معیار جدایی مردم از همدیگر، تقوا و میزان طرفداری آنها از حق و جبهه اهل حقّه؛ نه به ایرانی، کانادایی یا مراکشی بودنشان، نه به عربی یا فارسی و انگلیسی زبان بودنشان ، نه به سیاه و سفید و رنگین پوست بودن آنهاست... یعنی اصل جدایی و مرز کشی، مرزکشی میان جبهه حق و باطل است.
در نظام توحیدی، همه بندگان خدای متعالند و همچنین در حکومت جهانی امام عصر(ارواحناله الفدا) تمام بندگان از مومن و فاسق، از سیاه و سفید، با تفاوت هر رنگ و نژاد و کشور، همه و همه شهروندان دولت کریمه بنی زهرایند ...
اینکه امروزه خنّاسان می گویند: نه غزه، نه لبنان؛ جانم فدای ایران(!!!) و امثال این حرفها، این شعار صددرصد مقابل فرهنگ مهدوی است؛ و همچنین تفکری است که صد درصد مقابل اندیشه ایرانی است. کجای تاریخ نقل شده است که ایرانی نسبت به ظلم به مظلومان عالم بی تفاوت بوده است!؟پس قضیه پرچم های سیاه ابومسلم خراسانی و حتی عقب تر جناب کوروش (یا به نعبیر علامه طباطبایی ذولقرنین)بر سرچه حساب و اندیشه ای بود که روزگاری که یهود در اورشلیم مورد ظلم واقع شد؛ لشکرکشی کرد و آنها را از ظلم و ستم ظالمان آن زمان نجات داد؟! ...
یا چیزی که امروزه هم تو ماهواره ها می گویند، هم تو تاکسی و حتی محافل مومنانه که وقتی انسان دَم از حمایت از مظلومان عالم بزند، فوراً این غلط معروف را میگویند که:«چراغی که به خونه رواست به مسجد حرومه!» این کلمه صددرصد با اندیشه اسلامی- ایرانی و مهدوی ما مغایرت دارد؛ تازه، این جمله میگه به مسجد حرام است، نه به مظلوم، نه به همسایه، اگر بفهمند که چه می گویند دیگر تکرارش نمیکنند...در حدیث صحیحی که از پیامبر اعظم(صلوات الله علیه) نقل شده است؛ حضرتش فرمودند:
«اگر مسلمانی صبح کند، امّا به فکر برادر دینیش نباشد، بهره ای از اسلام نبرده و هر کس شاهد فریاد خواهی و کمک طلبیدن مردی باشد که مسلمانان را به یاری می طلبد، امّا پاسخی به او ندهند، از مسلمانان نیست».(بحارالانوار،جلد72،صفحه21)
*امّا چه کنیم که این نگرش های غلط در درونمان از بین برود؟!
1.بپذیریم که نهضت امام یک نهضت و انقلاب جهانی است؛(که البته شروعش با ایرانیهاست) و باور این حقیقت که تمام عالم کشور امام عصر(ارواحناله الفدا) است؛ و طبق این باور هر حادثه ای که در این عالم اتفاق می افتد، به خصوص برای مومنین؛ به ما هم ربط دارد و باید نگران باشیم؛ همانطور که صاحب و مولایمان نگران است..!
2..بپذیریم که غالب ایالت داران و کارگزاران جهانی امام (علیه السلام)، ایرانیند! یک چیزی که دوست دارم روی آن خیلی تامّل کنیم، این است، که کسانی که چنین اندیشه ای دارند،فردای ظهور اگر مثلاً برای یک کشور یا قارّه دیگری به آنها ماموریت دادند، بگویند:مگر شهر یا کشور خودمان چه ایرادی دارد، که حالا برداریم و برویم یک کشور دیگر؛ غافل از اینکه همه جا کشور امام زمان (ارواحنا له الفدا) است و باید آن را آباد کرد؛ و تفاوتی هم میان شرق یا غرب آن نیست...
3.خودمان را برای این ماموریت بزرگ مهیا کنیم..!
4.بپذیریم که یکی از شئون انسان منتظر، اندیشیدن در مورد کل عالم است، نه فقط یک کشور یا منطقه خاص..!
5.بپذیریم که طبق منابع دینی ما گرچه ایرانیان شروع کننده انقلاب جهانی حضرتند، ولی این میّسر نمی شود مگر با اتحاد با سایر ملّت ها، از جمله یمن، فلسطین، لبنان، عراق، و سایر مستضعفین عالم...
6.باور کنید جبهه باطل از مدّت ها قبل این تفکر جهانی شدن را دارد رواج می دهد، و با همفکرانش از هر قوم و ملّیتی دست اتحاد می دهد؛ (شعارهایی مثل دهکده جهانی؛ نظم نوین جهانی، جهانی سازی و امثالهم، که البته معتقدم که در نهایت همه آنها در پازل خدای متعالند ولی خودشان نمی دانند...
نکته: وقتی کسانی مثل ما با این تفکرات ملّی گرایی در جبهه اهل حق باشیم؛ به ناچار باید اهل کفر این ماموریت بزرگ را انجام بدهند(ولله جنودُ سماوات و الارض)...)؛ آیا ما به عنوان طرفداران جبهه اهل حق، کمتر از پیروان سفیانی، دجّال و شیطانیم؟! ...
7.و در نهایت اینکه: یک بار نقشه عالم را در ذهنمان تجسم کنیم، ببینیم چه کسانی دارند عالم را اداره می کنند، و طبق منابع دینی و قرآنی ما چه کسانی باید این جهان را اداره کنند، بعد فاصله میان سیاست مداران کنونی عالم را با آن بزرگوارانی که باید این جهان را اداره کنند، ببینیم چقدر است؛ آن وقت است که ندایی از درونمان بلند می شود که:
«اللّهم عَجِل لولیّک الفرج!»
انشاالله و به حقّ عمّه ی سادات، زینب کبری(سلام ا... علیه)
همه ی ما روزی فدای نهضت جهانی حضرتش شویم!
*کلام آخر: از ما گفتن است ...
تمام انبیاء و اولیای الهی در حسرت ظهور جان دادند و خوب می دانستند که تحقق «کلمه الله هی العلیاء»، با داشتن امت هایی آنچنانی! کاری نیست که از عهده آنها برآید؛ لذا لقب منصور بودن را فقط شایسته حضرت حجت (ارواحناله الفدا)دانسته اند و مدام با یاد او سختی ها را برخود تحمل می کردند...
اما نکته جالب تر آن که: به تصریح محکم روایات؛ این امر عظیم «ظهور ولی مطلق خدا»، هم اینک در انتظار ما ایرانیهاست !!!وظیفه ای بسیار سنگین، امّا پراجر بر دوش تک تک ماست؛ که اگر خدای ناکرده شانه خالی کنیم و اهل او را، اولاً نشناسیم و دوماً یاری نکنیم، فردای قیامت امّت های گذشته از کنار ما رد خواهند شد و به ما لعن می فرستند که چرا روزگار را به غفلت گذراندید، همانطور که ما گذراندیم؛ در حالی که منزلت و مقام ما و شما، زمین و آسمان تفاوت داشت!!! شما می توانستید آرزوی جمله اولیاء و انبیاء را برآورده کنید و نکردید...
*بیاییم یک بار دیگر چشم ها را بشوییم و نگاهی دوباره به پدیده های عالم و حوادث زمانمان بیندازیم، که قطعاً درخواهیم یافت صبح چقدر نزدیک است...والسلام علیکم و الرحمه الله و برکاته!
{غلامرضا محمّدي- دفتر نشريه آيين انتظار- كانون الزهرا- فرهنگيان - بهبهان}
نظرات شما عزیزان: